Doğa her yerdeydi anneler annesiydi
Kış kar yağdırıyor, pınarlara taşıyordu
Can veriyordu, baharda küçük bir çiçeğe
Canla başla çalışıp, tüm canlılara akıyordu
Güzel kuşların cıvıltısıyla uyanınca insan
Açınca gözünü, güzellikle tanışmıştı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta