Güneş gökyüzünde yükselmiş ona inat
Dağların tepeleri kar bürümüş hava ise soğuk
Yalnız ve çaresiz kalan ışınlar
Ağaçlar fısıldayarak kollarını sallıyor
Toprak ana yeşil elbisesini giymiş
Lakin yaşamlar birbirlerine dargın
Hala soğuk ve küs
Kuşlar uçmuyor gökyüzünde uçanlar ise pişman
Geri dönmek için yol alıyorlar, nafile
Bulutlar küme küme üzerimden geçiyor
Hepsi küsmüşler belli
Sevinç gözyaşlarını üzerimize dökmüyorlar
Hepsi hızlı hızlı uzaklaşıyor bir göz kırpmadan dahi
Kayıt Tarihi : 8.3.2003 17:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Cihat Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/03/08/doga-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!