Doğa tutkusu
Bende benimle başladı.
Önce güneş ısıttı beni
Düşe kalka yürüdüm kırlarda
İlk adımını atarken ayaklarım,
Papatya, lale, sümbül topladım
Kucak kucak
Doğada tanıdım yeşili,kırmızıyı,sarıyı
Denizde, gökte buldum en güzelini mavinin
Doğanın kucağında büyüdüm,
Kırlarında koştum yürüdüm.
Bende benimle başladı doğa tutkusu
Denizine, kırlarına, göllerine vuruldum
Yağmurunu bir başka severim
Bereket saçar toprağa
Güneş doğar hayat verir,
Çiçeğe, ağaca, yeşeren yaprağa
Kar yağar,
Beyazlarını giyinir yer yüzü
Kışı güzel...
Baharı bir başka güzel
Her mevsimi
Ayrı bir güzel
Doğa denizi, kırları
Mavisi, yeşili ile güzel.
Antakya- 22.05.1997.
Ahmet MansuroğluKayıt Tarihi : 2.12.2004 22:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Mansuroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/02/doga-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!