Doğ(ur) Şiiri - İlhan İlboğa

İlhan İlboğa
35

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Doğ(ur)

; pencerenin nemini geceden gelen

bir dudağın dişisinden al

murat kendinin kurduğu köprüden kalma bir sancıda

doğurur annen gibi bir tırnak acısı ile…

Düştüğün ses kadar azizdesin.

; çıkmadı hiçbir çocuğun; “öyle garip, öyle mahzun” (suz)

karelerin acınası foto(şut) larından.

elleri kadar nasırlıdır yüreği annenin,

annen şimdinin yeşermesi bir dağ değildir

değildir ki! çocuklarının yüzleri kirdendir…

Geldiğin zaman kadar ezberdesin.

; heyben, kayadan oyulmuş bilgedir

sıratın, mahşer gününden önce kurulmuş bir tarih

sorulmadık hiçbir kadın kalmadı kavminden

hangisindensin diyedir bu telaş bu kaygı

oysaki ellerinde yazılıdır akıttığın;

göbeği kesilmemiş bir bedenden,

çobanın güttüğü kavalsız bir hüzün…

Açılmış kuyular kadar ezgilerdesin.

; vuruyor tokmağı, düşürüyor geriye kalan celplerini

her vurduğunda öldürmüyor hiçbir çocuk kederini

üzerindeki öpmeleri aktığın yere kadar bırak

pencerenin neminde annenin çizdiği oyun,

oyunun koşturduğu kara lastik ayakkabının mezar kadarlığı…

Terlettiğin yollar kadar ömürdensin.

24/06/09

İlhan İlboğa

İlhan İlboğa
Kayıt Tarihi : 28.6.2009 12:35:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İlhan İlboğa