Doğ Güneş Şiiri - Necati Şimşek

Bu gün senin doğuşunu gördüm,
Bebek gibi kıpkızıldı yüzün,
Karşı Hüseyingazi tepesinden
Gönüllere süzüldün…
Özellikle bekledim görmek için,
Oturdum yüksek tepeye
Karanlıkları yırtarak
Doğuşunu seyretmeye…
Muhteşem bir gelişin vardı…
Kuşlar tuttular nefeslerini
Gelişine diktiler gözlerini…
Karanlıklar kaçacak delik aradı adeta
Boğdurmamak için sana kendini…
Bir kızıllık kapladı önce…
Adım adım çıkışın
Yavaş yavaş doğuşun
Her tarafı ışığa boğuşun…
Gerçekten görülmeye değer…
Daha oturacaktım inan
Gözlerimi kamaştırmasaydın eğer…
Senin doğduğun anda
Her şey yeniden uyandı
Renkler yerlerini buldu
Sarı sarıya, yeşil yeşile, kırmızı kırmızıya
Boyandı…
Siyahlıklar kaçtı
Yerine sadece gölgeleri bıraktı…
Bazılarının yüzüne,
Bazılarının kalbine doğdun…
Peki, yıldızları neden kovdun…
Ya ayı…
Biliyorsun sen olmayınca
Onlar süsleyip aydınlatıyor dünyayı…

Merhaba yeni güne,
Kısmetse yarın yine..

23.08.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara