Doğ Geceme Şiiri - Pınar Öksüz

doğ geceme bir güneş misali
tut ellerimi bırakma beni
bak yine kara bulutlar sarmış bedenimi
ay ışığım ol da aydınlat beni

Kalbim olmuş cehennem yeri
seni ister bu divane aşık
neyleyim sana bakmayan gözlerdeki feri
sarmış tüm bedenimi aşk denen bu sarmaşık

düşlerim yaşatır bendeki seni
o gönül sevmeli, seni cana can edeni
olmuş bu yürek adeta yangın yeri
sana yar diye bağlandım ey sevgili

düşlerimi süsleyen sensin
keser beni sensizlik şah damarımdan
gelecekse ecel seninle gelsin
ümidim tükeniyor senli yarınlardan

olacaksa biri eğer ben olayım cananın
karışayım her zerresine damarından akan kanın
düşlerde kalmasın sahibi, bu gizemli sevdanın
gel artık bitmeden ömür denen zamanım.