Doğ dünyama Şiiri - İrfan Dönmez

Bu hüzünlü eylül akşamında
Çılgın,neden yoksun yanı başımda.
Gönül pencerem açık,
artık gel gir içeri
Hem hal olalım seninle
Bak ağaçlar bile seni fısıldıyor,
dinle…

Sana ihtiyacım var, bilemezsin
Yapraklarım dökülüyor,
göremezsin
Hayatımın sayfaları onlar
Koparılıyorlar manasızca, neredesin…

Bir rüyadayım sanki Tanrım
Uzatıyorum ona elimi, uçuyor
Avucumun içinde gibi,kayıyor
O kaçıyor, ben kovalıyorum
Tüm benliğim onu arzuluyor

Bu ne dayanılmaz bir hasret
Etim,kemiğim,beynim onu arıyor
Ona acıktım,ona susamışım
Doğ dünyama güneş gibi,
sarışınım
Tüm kaygıları,karanlıkları yok et