DOSTLA SOHBET
Ansan bahçesinde dostluk çiçeği
Olupt’ da her mevsim açanlar biziz.
İlham alırız ’da Naim baba’dan
Sevgiyi barışı açanlar biziz.
Kazan oğlunun ispir yeliyle,
Mustafa ceylanın güllük gülüyle,
Haydari babanın bozlak teliyle,
Güvercin donundan uçanlar biziz.
Barış şehidi ’de kendisi öksüz,
Kalemi düzgün dür Yunus’ ca dümdüz,
Dosttur insanlığa,gece ve gündüz,
Kalkanı delip’ te açanlar biziz.
İrşadi, yüzünde görür mehtabı
Muhaif rüzgarla doldurup, kabı,
Deli Bekir’ ile içip şarabı,
Sırat köprüsünde geçenler biziz.
Ertaş hocanın dilinin yayı,
Çözülür ’de gider içtikçe çayı,
Denize düşürüp bir dolun ayı,
Aşk ile ışığı görenler biziz.
İsmail’im gönlüme dostları koydum,
Zamanı eleyip günleri saydım,
Çeksin tırpanını Yazıcı oğlu,
Ayrık otlarını biçenler biziz.
İsmail Solak
Kayıt Tarihi : 25.10.2009 01:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!