sevgin bir suret yüzünde
bu suretin asıl sevdasıyım
Susmak kabullenmektir.
Yenilmektir karanlığın o dehşet büyülüğüne.
Oysa o gözlerin sığınağına vardığım zaman.
Düğümlenen o sözcüklerin demiyle çoşardı yürek
dizeme gelen yanıt;
Geçmişin önünden uzanıp gidiyor hayatım. Kendimi o’na farklı gözlerle bakarken buluyorum, dünyanın bakmadığı o farklı gözlerle. Tanrı gibi yarattığına bakar gibi bulmalıyım gözlerimi. Görmezlikten gelerek, küçümseyerek, yücelterek, yadsıyarak ya da hiç bir şey söylemeden yapamam ben. Onu yaşamın kıyısında yaşamalıyım, kişiliğimi geçirdiğim evrimin kaçınılmaz varlığı gibi. Bunu ancak onun acısını yaşadığımda yapabilirdim. Hala çektiğim acıları onaylamamla başlayacak sergüzeşt.
Anlamsız bakışlarla dolduruyordum boş duvarları. Yağmurun sesine karanlığın seslerini eklediğimde çağırır yanına. Her dakika karanlığın soluğunu daha iyi hissediyordum tenimde.
Benzim solgunlaşıyor, ben ışığımı açamıyorum; bahar beni görmemeliydi. En cılız mevsimlerde açamazdım.
Hüzün ve duvarlar yokluyordu –umut verme- çabasında. Kendi yolumun taşı bile olamazken, ürkek adımlarla yol alıyorum, caddelerde seni arıyor, imgelerim bana düşman kesiliyor.
Gecelerim bir demet gibi geleceğimi sunar önüme. Geçmişin kokuları-korkuları odamın ışıklarıydı, beni aydınlatan. Yitirdiklerimin huzurunu arıyorum sende, tanıyamadan. Ayrıntısı gizli kalacak huzurumun. Dizeler içinde dizginlerde imgeler. Oysa sensizlik sessizliğimin yansımasıydı.
Bir son bahar usulca mektup kağıdına kondurdum o acı öpücüklerimi. Gülümsemek, özlem duyulan çatlamış dudaklarıma inanmaktı. Yapamadın. Duygularımdı tanımak istemediğin. Önce yüreğimi istila ettin sonra kalkıp gittin. Anlamıyorum.
Derin ve karanlık gökyüzünde
Gümüş renginde ay süzülüyor
Engin gecenin içinden
Parıltısıyla aşkı nakşeder yüreğimizde
Dünyaya ne kadarda yakışıyor
O güzelim ay, yörüngemize
Ah nerede sevilen o güzelim
Nedir bana söyleyemediği
Gümüş renginde sevdalar mıydı yoksa
Ah be güzelim kollarında olmak şimdi
Uykuların koynunda düşündeyim
Bahar uyanıyordu sevgi kıvılcımlarıyla
Aşkı düşünüyorum senden habersiz
Ayın görkeminde bir tılsımın ihtişamında
Işıklar yolu uzak ediyor
Yollarım açık sevgi çıkmazında
Sensiz kalmak yok, ah be güzelim
Ruhumun hayallerine ışık olmuşsun
Kan ve acı akıyor gözlerimden
Bir yıldızın gözyaşından fırtına kopar
Yağmur yazacaktır acı hüznünü
En kırılgan en zayıf yerinde
Sevdaların…
Not: Değer verdiğim arkadaşıma..
Fadime ZünbülKayıt Tarihi : 5.5.2010 21:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dizeme verdiği yanıttan dolayı değerli arkadaşıma teşekkürler
