Insan görməsin qada,
Uymasın şöhrət, ada.
Nədən əyilib yada,
Önündə diz çökürsən.
An o xoş çağımızı.
Qaralı ağımızı.
Qırılan bağımızı,
Sonadək düz sökürsən.
Dərdə həmdəm olmaqdan.
Isti, mübhəm olmaqdan,
Dərman, məlhəm olmaqdan.
Yarama duz tökürsən.
28.04.2015
Kayıt Tarihi : 8.6.2018 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!