Diz çöksem afeder misiniz
Ben ki boynunuza asılı ipim
Attığım her adım sürgün izleri
Gözlerim korku yüklenmiş katarlar
Burnumda ölüm saçan gaz odaları
Darağaçları
Yüzüme Hüzünle bakar
Nuh’un mekanı
Güneşin hüzünle doğduğu
Ağrı dorukları
Boynunuzda kölelik zinciri
Ölümlere götürdüğüm “zenci”
Irak’ta tutuşan Babil
Bosna’da yıkılan köprü
Doğa yücesi Maya’lar
Katlinize hep sessiz kaldım
Hüzün ağlayan anneler
Mahzun çocuklar
Diz çöküyorum
Afedin bizi
Afedin insanlar
Cafer Cebe
Köln, 07.01.07
Kayıt Tarihi : 17.1.2007 20:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ŞİİRİ VE ŞAİRİ KUTLUYORUM....
Son günlerde okuduğum en güzel şiir
Kutlarım seni. Ancak şunu aklından çıkartma: Şiir işçilik ister. Yazıldığı gibi bırakılamaz. Sözcükleri en mükemmelleriyle değiştirmek gerek. Örneğin
'Diz çöksem af edermisiniz'
Türkçe'te a eder misiniz' denmez. 'Affeder misiniz? ' olur. Ben olsam yerine öz türkçe olan 'Bağışlar mısınızı kullanırdım.
'Diç çöksem bağışlar mısınız? '
Üçüncü dizede:
'Ben ki boynunuza asılı ipim' ip birinci şahıs iken bu ip 7. dizede:
'Hala asılı durur ipiniz
Yüzüme utançla bakar ' biçimiyle üçüncü şahısa dönüşüyor. Ama ince eleyip sık dokumazasak bütünüyle mükemmel bir şiir. İmge yüklü, buluşlarla dolu, mesajı var...
Şairin işi kanımca çağının tanığı omaktır. Sen de bu şiirinde bu işi hakkıyla yapıyorsun Sevgili Cebe.
Başka şiirleninde buluşmak umuduyla.
Sevgilerimle, başarılarının sürmesini dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)