Gün doğmadan neler doğar demişler
Sabret gönül hüzünlerin ver yele
Ne eylerse güzel eyler demişler
Görelim ki Mevla’m ne eyler hele
Celallenip kırma gönül dostunu
İlimle, irfanla donat yolunu
Sabır ile kokla cennet gülünü
Kopartma yok yere boşa velvele
Sen zannetme boşa figanda bülbül
Goncaya sarılır seherde her gül
Hastaya şifadır bülbüldeki dil
Bülbülün figanı hoş gelir güle
Şeref’im cümle dert gelse de dile
Dalalete düşme sen bile, bile
Boşuna olmasın çektiğin çile
Eğilme namerde diz çökme zûl’e
24 / 11 / 2006
Şerafettin YıldızKayıt Tarihi : 24.11.2008 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!