Diz boyu umut Şiiri - Canan Gül

Diz Boyu Umut

Çok yorulmuş ince belli bardağı tutan el
Asırlık zamanın bekçisi, emek arsızı
Sevi sahibi, hep yalın ve kararlı
Gün aydımadan önce toparlanmış
Yolculuk, Kahire de kahırlı bir kölenin omuz hizasından, geçmişe bakmağa
-Oğlan diyor köleye
Gel sokul toprağa
Dünya meftunu olmakla sökülmeyecek bir ezber
Yolları bellemek
Sökmek heceleri, yumuşakça söyleşmek
Adını koymak senin
Uzaktaki yakınım sen
Kabuğun içinde saklı bir insanlık günahı...
-Oğlan,
Köleliğini örtmüyor zaman
Kaldırmıyor anlamını, yayvan bir bulut gibi zincirler
Küresel bir bağlılık yemini dünyevileşmek
Gidiyorum ilkin
Dersimi okumadım
Sevmek okumakla değil yaşamakla eşdeğer
Parmaklarına öpücük, terine bir kurdele
Sevme beni, kültürlendim çok, içmedim seni baktım ve geçtim
Kalleşleyin geldim, bir zamandı bu hiç bir kipe sığmayan,
Derimin altı oluk oluk kan, aklım pare...
Oyundu bu bir düş kurdum
Zamanın birinde bir kölenin koynunda vuruldum
Alacalandım ben
Adam olmaklandım