Diyorum Ki Şiiri - Mustafa Kartal

Diyorum ki,
Madem insanız şu dünyada,
İnsanca yaşansa...
Okuma alışkanlığımız olsa,kitaplar ağlamasa
Bilen bilmeyene öğretse,cahillik sona erse
Tok acın haline baksa,zengin fakiri kollasa
Güçlü zayıfı ezmese,kimse hapse girmese
Herkes hakkına razı olsa,ülkemiz zengin olsa
Gece klakson çalınmasa,kurallara hep uyulsa
İdareciler dürüst olsa,yolsuzluklar olmasa
Yalan söylenilmese,sahtekarlık bilinmese
Ağlayanın derdi sorulsa,hastalar şifa bulsa
Uyuşturucu satılmasa,kaçakçılık olmasa
Dövüş kavga olmasa,beyinler yıkanmasa
Tuzaklar kurulmasa,kimse birbirini vurmasa
Hayvanlar hep korunsa,gönüller sevgi dolsa
Ormanlar yakılmasa,dağlar bomboş kalmasa
Yerlere tükürülmese,pislikler görülmese
Sokağa çöp atılmasa,çevremiz temiz olsa
Denizler kirletilmese,balıklar ölmese
Yasak av yapılmasa,kimse zorda kalmasa
Dedi kodu yapılmasa,iftiralar atılmasa
Hiç enflasyon olmasa,vatandaş mutlu olsa
Öğrenciler hoş görülü olsa,bombalar patlamasa
Sevenler mutlu olsa,sevilenler şımarmasa
İnsanlar güzel olsa,toplumda düzen olsa
Meclisimiz horlanmasa,siyasiler zorlanmasa
İdareci asileşmese,hukuk siyasileşmese
Düşünceler suç olmasa,tam demokrasi olsa
Bir de mağdur’a bakılsa,çifte standart olmasa
Etnik ayırım olmasa, nice yiğitler solmasa
Temel haklar korunsa,herkes günahtan arınsa
Görüşler güvencede olsa,demokraside katılım olsa
Bu yüce bir milletse,herkes bunu teşvik etse
Daha nice söylenecek varsa,hepsi söylenir olsa
Dertlerimiz deva bulsa...
Diyorum ki,
Madem insanız şu dünyada,
İnsanca yaşansa...