Diyorum Ki Şiiri - Hüseyin Kocaispir

İlker GÜLBAHAR
Atışma çekiyor canım bu ara
Devletlü Hacı'ma çatsam diyorum
Oturduğu koltuğunu tüccara
Gizlice götürüp satsam diyorum

Hüseyin KOCAİSPİR
Eyvallah üstadım ama almasan
Koltuklardan başka neyimiz var ki
Serbest güreş bilmem çifte dalmasan
Şu sıralar minder birazcık dar ki

İlker GÜLBAHAR
Fazla maldan vermek değil mi vacip
Koltuğu olmazsa masayı alıp
Kör bir nacak ile ikiye bölüp
Harlı ateşlere atsam diyorum

Hüseyin KOCAİSPİR
Oldu mu kardeşim oldu mu şimdi
Sana bu sözleri söyleten kimdi
İnsanı yıkan söz duvarı nemdi
N'olur kıyma bana baykuşlar yer ki

İlker GÜLBAHAR
Makam değil Hacı'm koltuk isterim
İçimi açacak ufuk isterim
Ağırdan alma ha çabuk isterim
Ben de biraz rahat etsem diyorum

Hüseyin KOCAİSPİR
Mevkiler makamlar kıble olmuşlar
İkiye bölsen de kalbe dolmuşlar
Uğruna dostları düşman kılmışlar
Vaziyet böyleyken yansam n"olur ki

İlker GÜLBAHAR
Kurulup koltuğa yaslansam geri
Bertaraf ederek bütün dertleri
Ramazan da bitti binbir şekeri
Ağzımın tadıyla yutsam diyorum

Hüseyin KOCAİSPİR
Ateşten gömlektir koltuk bilene
Rahatlık isteyen dostluk dilene
Koltuğa oturup sahte gülene
Dost ile düşmanı ah neler der ki

İlker GÜLBAHAR
Öyle deme Hacı'm koltuk iyidir
Dostluk daimidir sohbet koyudur
Kim otursa hiç kalkmaz kabadayıdır
Dayılığı ben de tatsam diyorum

Hüseyin KOCAİSPİR
Bak doğru söylersin dostluklar baki
Koltuğa mı sorsak biz iyi işi
Kim bilir götürür getiren kişi
Dayıya dayılık söksün az ver ki

İlker GÜLBAHAR
Yaşlanmış ineğin sütü mü olur
Çok koşan tazının eti mi olur
Otursam koltuğa kötü mü olur
Huzur ile eve gitsem diyorum

Hüseyin KOCAİSPİR
İneği tazıyı ne yapacaksın
Pişmiş aşına su mu katacaksın
Huzuru koltukla tez yıkacaksın
Düştüğün haline kul ne söyler ki

İlker GÜLBAHAR
Muhabbet kuruldu koltuk üstüne
Kıymet verme Gülbahar'ın restine
Söyledi yanlışı Hacı dostuna
Doğruyu bir ömür tutsam diyorum

Hüseyin KOCAİSPİR
Doğru mu kaldı ki arayıp durdun
Sohbeti koltuğa dayayıp kurdun
Zavallı Hacı'mı sınayıp kırdın
Onun bu haline kimler ağlar ki