yoğun sevdalar buharlaşırmış zamanla..
gök yüzüne karışıp, yağarlarmış toprağa
sonra açarmış çiçekler, tükenen ümitler için,
kokular saçarmış acemilere, tutkularca sevişsinler diye
güneş battığında ve karardığında hava, kaybolur bahçeler
görünmez olur papatyalar, menekşeler
ayrılık an gibi belirince karşına, koku almaz sevenler....
'sevda acemice yaşandığı zaman ustalaşır,
ve her usta acemice ayrılır! '
oysa, başlatanlar birgün mutlaka bitireceklerdir
ve noktalandığında sevdalar, hayat virgüllenecektir...
tadına doyamadıkların, aslında açlığındandır
sevgili dediğin ellerine afiyetle sarılandır....
yıldızlar parlayıp, kaymaya hazırlandığında
ve yeryüzünden bir acemi daha azaldığında
ustalar çivi çakmıştır dünyaya...
inanın her biri 170 yaşında..ve dimdik hayatta!
çünkü sevdalar kısa ömürlerde uzar
KISACA, YAŞAMIN BİTTİĞİ YERDE, ÖMÜR BAŞLAR
UĞUR KÖKSAL
Uğur KöksalKayıt Tarihi : 29.12.2009 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)