Bir başkayım, tuhafım
Bir garibim bu aralar
Hüzün dolu dört bir yanım
Günümü, güneşimi alıvermiş karalar
Bir isim koyamadığım
Hicranlarla kaplanmış içim,
Acıyor
Acıyor içim...
Acıyan tarafımda,
Yani tam solumda
Sen duruyorsun
Sağımda bütün heybetiyle
Koskocaman hiçliğim...
Kanıyorum!
Açıldı, kabuk tutmuş, bütün eski yaralar...
Kalbimde çocukluğum, yarının mateminde
Avucumda gül ağlıyor
Bir çift maviye tutkun gözlerimde
Darmadağın gençliğim...
İlk aşkım değildin,
Ortasında ömrümün
Son ol istedim, son
Sen, en son
Gönlüme en son durak
Olmadın, olmadın ama
Ama bak!
Son'um oluyorsun!
Görmüyorsun...
Soluyorum!
Bilmiyorsun?
Ne kadar çok yaprak
Kopardın takvimlerimden
Diyorum ki;
Yürüdüğüm yol
Bastığım toprak
Kayıyor ayaklarımın altından...
Duymuyorsun...
Metin ÖzturanKayıt Tarihi : 31.12.2008 23:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kopardın takvimlerimden
Diyorum ki;
Yürüdüğüm yol
Bastığım toprak
Kayıyor ayaklarımın altından...
Duymuyorsun...
sevgili metin ....hüzünler sarmaş dolaş....ama şiir okudum...kalemine ve yüreğine sağlık.
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (60)