Emsalsiz aşkların gerçek sahibi
Tanrının lütfuydun, bil diyorum bil
Uzaktan bakıp da kötü şeyleri
Getirme aklına, sil diyorum sil
Gözlerime gülen o tebessümün
Yüreğimden öper günde beş öğün
Sabaha döşümde uyandığı gün
Sırtını dönene, el diyorum el
Hasreti giydirdin haftaya aya
Bir haber vermedin, nicedir niye
Cennete götüren ince köprüye
Kalplerden geçiyor yol diyorum yol
Geçmişi mazide dünde bıraktım
Yağmurlu soğuk bir günde bıraktım
Neyim var neyim yok sende bıraktım
Emanetim sen de, gel diyorum gel
Gönül sevdiğini unutup gitmez
Ömür biter amma, sevenler bitmez
Saat, vakit, zaman, asla fark etmez
Ansızın kapımı, çal diyorum çal
Geceler karanlık, geceler derin
Sana yokluğum yok, hep hazır yerin
Yastığıma sinen o sıcak terin
Tenim de solmayan, gül diyorum gül
Şömineyi yakıp kavuran od’u
Almadım elime kemanı udu
Eylül yaprak döktü hava soğudu
Sensiz giyindiğim çul diyorum çul
Attığım adımda, her bir yer çukur
Ben sana muhtacım ben sana mecbur
İster bağrına bas istersen öldür
Bu canım senindir al diyorum al
İçimdeki ateş titrer sesimde
Değişiklik yoktur ilk adresimde
Ölüm döşeğimde son nefesimde
Gitme başucumda kal diyorum kal
Son neye varırsa, durmasın varsın
Sensiz olmaktansa bu hayat dursun
Diyorum, diyorum anlamıyorsun
Bilal sana âşık kul diyorum kul…Bilal KARAMAN
Kayıt Tarihi : 3.10.2018 20:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geçmişi mazide dünde bıraktım Yağmurlu soğuk bir günde bıraktım Neyim var neyim yok sende bıraktım Emanetim sen de, gel diyorum gel
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!