Yalnızlık bağrıma yazılmış
Ayrılık normal o alışılmış
Mutluluksa parayla alınacakmış
Söyle be kader beni neden burada tutuyorsun
Sen böyle yaşamaya hayat mı diyorsun
Gitmeliyim çok uzaklara gitmeliyim
Ayrılığı biliyorum geçmişi silmeyi öğrenmeliyim
Kendi ayaklarımın üstünde durabilmeliyim
Söyle be kader beni neden burada tutuyorsun
Sen böyle hayata hayat mı diyorsun
Tertemiz doğmuştum geçmiş getirdi beni bu hale
Hep süründürdü çevirdi mutluluğu tersine
Sevmiştim onu bile aldı elimden düşürdü derde
Vurmuşun zaten kahpe felek beni neden burada tutuyorsun
Sen böyle geçmişe yoksa mazi mi diyorsun
Gerçek bir kez sevmiştim onu bile aldın elimden
Sevemedim ondan sonra çilelerle kavruldum ben
Bazı şeylerin zamanı geldi umutlar ararken
Kader şimdi sana savaş açtım beni neden burada tutuyorsun
Delice severken vedasız gitmeye ölmek mi diyorsu
İki yıl geçti ardından hiçbir şey değişmedi
Yine bağrım yandı gönlüm kimseyi sevemedi
Vedasız gidişinin sebebini Allah'tan başka kimse bilmedi
Yaktın beni kader beni neden burada tutuyorsun
Yoksa sen kara kaplı deftere kader mi diyorsun
Alıştım ayrı yaşamayı birde oradan vurdu bana
Onlar yetmez gibi birde hasreti koydu aramıza
Söyle be kader söyle ben ne yaptım ki sana
Yenildim ben sana yenildim ben hayata beni anlıyor musun
Bittim pes ettim biliyorum sen buna ölmek diyorsun
Kayıt Tarihi : 8.2.2004 13:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sefer Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/08/diyorsun-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!