Diyorsun Şiiri - Rubil Demir

Diyorsun; kurtulayım artık senin elinden.
Başım alıp gideyim, Körfez Kocaeli'nden.
Keseyim telefonu, kapansın sesim sadem.
Arama beni, buna olmayacak müsadem.

Bu ayrılık canıma ciğerime tak etti.
Hasretini taşıyan gücüm takatim bitti.
Yak yık tüm engelleri, gelip ya bana yar ol.
Kes selamı sabahı, ya hayatımdan defol.

Zamansız nerden çıktın pervazsızca karşıma.
Ne güzel yaşıyordum, bela oldun başıma.
Tekrar tekrar denedim, kurtulmak için senden.
Kopamadım nefsimden, bu aşkın havesinden.

Takdiri ilahidir yoktur suçum günahım.
Diyorum, bozulmasın orucum namazgahım.
Doğanın ruhunda yer yok, hiç bir tesadüfe.
Tutacaksan elimden, vardır bir şehri Küfe.