Diyorsun Şiiri - İbrahim Halil Demir

Ağlama diyorsun bana,
Ama en çok sen ağlatıyorsun.
Övünerek dimdik yürü diyorsun,
Ama başımı önüme sen eğiyorsun.
Dost görünüp düşman olanları iyi tanı diyorsun,
Ama arkamdan haince önce sen vuruyorsun.
Gül bahçeleri yetiştir diyorsun,
Ama güller içinde dikenleri sen derdiriyorsun.

Sevdanın yolunda tevazu ol diyorsun,
Ama üstüme en çok sen basıyor beni çiğniyorsun.
Sayfalar dolusu sevda mektupları yaz diyorsun,
Ama beğenmeyipte okumadan yırtıp atan sen oluyorsun.
Yüzlerce sevda fidanlarını ek diyorsun,
Ama ateşten gömleği giydiriyor can sularını ise verdirmiyorsun.
Aşkın nişan yüzüğünü parmağına tak diyorsun,
Ama bir hiç yüzünden küstürüp attırıyorsun.

Saçlarını istediğim gibi tara diyorsun,
Ama tenezzül edipte yüzüme bir kez bile bakmıyorsun.
Tavşan kanı misali çay demle diyorsun,
Ama gelme zahmetinde bulunupta içmiyorsun.
Aynı yastığa baş koyalım diyorsun,
Ama ne bir yastık ne de bir döşek sermiyorsun.
Sabah namazlarını birlikte kılalım diyorsun,
Ama defalarca ezan okunuyor sen duymuyorsun.
28/06/2006