DiYORLAR Şiiri - Binali Kılıç

Dostlar bizim oralarda,
Hindi ye, culuk diyorlar.
Kışlık peynir doldurulan
Deriye, tuluk diyorlar

Kolları bağlıya, sanık
Dertli söyleyene, yanık
Gözü açığa, uyanık
Aptala, alık diyorlar

Çok gezene, fellik fellik
Bostancı damına, hollik
Kuyruğu kesiğe, gollik
Çayıra, suluk diyorlar

Tepe dağa, şepe çığa
Yetişkin danaya boğa
Yeni doğmuş bir çocuğa,
Suda ki balık diyorlar

Tahta su kabına, küze
Dağda ki kaynağa, göze
Otuz yaşında ki kıza
Kız evde kalık diyorlar

Çizik çentik, kazık, madik
Kaynamış buğdaya hedik
Adam olmayana, hödük
Sakata çalık diyorlar

Zayıfa, ölmüş kurtulmuş
Arsıza, arı yırtılmış
Çalı çırpıyla örtülmüş,
Dama, daldalık diyorlar

Mutfağa derler, aş hana
Tencere orda, kuşkana
Hanedan eve, baş hana
Islığa, sılık diyorlar

Kavganın adına dövüş
Ekmek demirine, eğiş
Güzele hoş, küfre, sövüş
Libasa kılık diyorlar

Sırtık derler, güleğene
Sahan diyorlar, leğene
Hesabını bilmeyene
Kuyruğu yoluk diyorlar

Ekşimsi bir ota, ışkın
Yoldan ayrılana, şaşkın
Fakire, yoksula, düşkün
Varlığa, bolluk diyorlar

Sabana çift, düvene, gem
Düğüne toy, yas a, matem
Kabir sin dir, dünya,alem
İpsize, şıllık diyorlar

Adı bacıdır baldızın
Farkı yok erkeğin kızın
Huyu sevilmez, cığızın
aptığı kıllık diyorlar

Yazılı mısraya, satır
Dışardan gelene otur
Bir fincan kahve de hatır
Kalır kırk yıllık diyorlar

Tazıyla gidilir ava
Beleştir, orda bedava
Gökyüzüne derler hava
Nefese, soluk diyorlar

Binali kafan karışık
Loş karanlık, aydın ışık
Bu zamanda nerde aşık?
Hep dana doluk diyorlar