Diyet Şiiri - Zeynep Ece Arabul

Ürperen köklerinden
Yaşam suyu çekiliyor.
Merhametli bir el
Kozasını ördü.
Bir gölge olmalı..
Kendine kapanıyor.

Boşlukta yüzü tamamlanan
Kıvrık bir beden fotoğrafı
Nilüfer yapraklarıyla aynı gölde
Tuzlu ve güneş batıran..
Senin kadınındı.
Hiçbir şeyin olmayan.

Zamanıdır gitmenin.
Saat sesi, ezan sesi, derinden bir keman..
Sevmekten yorulur mu bir insan?

Onarılmıyordun,
Kırgındın değil mi?
Uzundu vadesi
Bedeli ödendi.