Diyet Şiiri - Yunus Doğru

Ey hayat bana bahşettiğin sadece bir yaşam kesiti
için borçluyum sana.
Canlı uğramamış, terk edilmiş, süngü ucu gibi sivri
kayalıklarına her seslenişte sesime ses
katan o yankının bile diyetini ödeyerek geçtim
önünden.

Bir çok canlıya hayranlığını
hatta hayranlık ötesi tutkularını biliyorum.
Ama ben baharda karların altındaki kardelenlerin
uç vermesini görmek adına,
bütün kış boyu titremelerimi bu diyetin
bir parçası saydım.

Bana güneşinle gülümseyip,
oyaladığın zamanlarda,
gölgenin altındaki hayasızca
aldatışlarını biliyordum.
Ama ben sisli bir akşamın sabahında
yeni doğacak
bir ufukta, çiselenmiş yeşil otlardan küçücük
damlalarla akan parlaklığı görmek adına,
bunu da diyetimin bir parçası saydım.

Gelip geçerek zamandan, bilmeyerek kırdığım insanlar olabilir,
Ya da yürürken üzerine bastığım canlı, nebat ne varsa borcum bundandır.
Bu duyarlılığı ben de anlamış değilim.
Tek cevap aklıma geliyor, belki
insan olduğumdandır.