Yangın yeri gibidir bazı sevgiler
sabrın eşiğinde sendeledikçe yüreğin
söndürmeye çalıştıkça korlaşır
sanki yeniden alev alır..
Derinden bir rüzgar yavaşça eser
küllerini havalandırır ilk günkü gibi
dirensen de kaçamazsın, çare yoktur
iraden zayıflamıştır, boyun eğersin
zaten kurtulamadığın ağrıya tutunur
sonunda gücün tükenir, gider teslim olursun
o ateşin içine gönüllü atarsın kendini
kurtulmaya çalışsan da,nafile sonu kabulleniştir..
Aslında bile bile yaptığın bu eylem
başta anlamsız gelse de,sonra düşündüğünde anlarsın
yüreğine olan gönül borcundur
eninde sonunda kapın çalınacaktır
ve sen; elinde ne kaldıysa
yine seve seve vereceksindir..
Evet, belki yara olacaktır
belki sevinç, mutluluk düşünemezsin
sanki düşünme yetini kaybetmişsindir
kalbin ne diyorsa onu yapacaksın
ve çaresizce sesine gideceksindir..
Şu üç günlük dünyada
kimsesiz olmak ne kadar zorsa
sevda suçlusu olmak
nasıl ağır bir suçtur..
Dileğim; Bir gün olur ya,
sevdadan yana kimseye borçlu kalmayın
çünkü diyeti yoktur ki,ödeyesiniz..
Yaşama şansı bir kere veriliyor cana
kendinize de,karşınızdakine de
eziyet etmeyin,ne olur..!
Bir eflatun..
09 07 2011 İzmir
Kayıt Tarihi : 30.7.2011 05:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!