Diyesin ki hele. Şiiri - Mustafa İleri

Diyesin ki hele,mevsimler neden
Durmadan gelir geçer,yer değiştirir
Diyesin ki hele,bahar ayları
Hiç kaybolmasın olduğu yerde.

Kışlar üşütüyor sevgisizlikten,yalnızlıktan
Sonbahar aylarında,kurumaya başlar yapraklar
Hazanı olmasa gül ve ciçeklerin
Diyesin ki hele güllük ğülüstanlık.

Kalsın gönül bahceleri baharla birlikte
Soğuklar üşütmesin çıplak bedenleri
Gelme desem kış mevsimine dinlemez
Diyesin ki hele,bu işin sırrıdır.

Diyesinki hele yatma zamanıdır
Uykulardan uyanmak hiç hoş olmuyor
Hasatından yorgun düşen toprak ana
Beyaz yorganını almaz ise üzerine
Rahatlığı yoktur uyku tutmaz onu.

Diyesin ki hele,kurumasın,yeşil kalsın
Ağaçlar yaprakları,meyvası ile
Usanır mıyız acaba yeşil görmekten her yanı
Baka bilirmiyiz ciçeklere sevgi değeri kadar
Solma devranları hiç gelmese
Kaybolur belki onlara olan sevgiler
Diyesin ki hele,her umman kendine göre çoşar
Diyesin ki hele,her kanun ve nizam
Yapıcısının emrinde gider.

25.11.2004. Yıldıztepe