Diyesim o ki... Şiiri - Erdoğan Aytekin

....En bvüyük imparatorluklar yıkıldı gitti de hayret
onlara bir şey olmadı.
Kim veren?
Kim Satan? !
Sofralarda aç sırtlanlar
sırasız atılmakta emeğe
saygı deyip saygı duymadan.
Çan sesleri daha çok varlık için
minareler kurban dlenmekte
padogalarda
sislerin ardında ayinler
içinde insana hainler
ateşi bile satmakta.

' Her dua bir sadaka karşılığıdır.'
Haydi davranın ümmet
gücün yetmediği yerde
çeneye kuvvet.
Bu az
daha ver...daha ver...daha daha
bana ne kadar verirsen o kadar çok yakın olursun
Allah'a
yaaa...
İnancım bana oysa
kim 'şahadet' edecek ölümden sonra?
Ağrıma gider benim
ben önce insanım kusura bakma.

'Yoksul hakkını siz yiyemezsiniz.' der kimileri
yoksul hakkıyla doluyken cepleri.
Onların sofralarında lokmanın hası
bize düşer
hırkanın kırk yamalısı.

Çelik çomakla oynar gibi oynarlar erkle
hiçbiri söylemez söyletir
yoksulu inim inim inletir.
Bir de hani yok mu ya
Yunus'dan,Pir Sultan'dan ve dahi nice Anadolu ulusundan
alıntıları
bir gün başkaları tarafından toplanacak
o açgözlü,insan düşmanı olanların kalıntıları.

éBu ay para yok.Allah rızası için öbür aya maaşlar.'
kızı Avrupa'da
oğlu bilmem nerede okumaya başlar.
Bu ateşe yeter mi bu staş bile yarılır ikiye.
Yalan makinaları bozulur bunların yanında
emek inananlardan
yemek onların kanında.
Yoksulun yoksa yitirecek bir şeyi
bir kağıt parçasına neden satmayın herşeyi?
Ulıs ne demek
ilahi adalet emretmişse sen ulus değil
' Ümmetsin...Ümmet.'
El yatağında gerdek
döl yatağında el namusu
günahlarınla 'Yuh' çekerlerken sana
kulamparalık mubahtır onlara.Allash adına
zinaya yüz çevirmektir bu.
Kadın şeytan
kendisi bir başka Satan!
Oysa şimdiye dek
hangimizi doğurdu bir baba?

Kadın nedir ki onlarda
tarla.
Sür sürebildiğin kadar
kıtlığına kıran mı var?
Bırakın yedeğimizde dursun kancıklar
eğer kullanılmazsa
ne yapar
halkaları başdöndüren bu gılmancıklar?
Saygı diyorsan kadına
'Analarımız.' deyi başlarlar hemen
başlar dönmeye değirmen
öğütülür
başından tırnağa kadın
cennet ayaklarının altına serilir
sonra da yün yataklarda
hoyratça altlarına çekilir.
Allah adına üflenir
gül dudaklara
tombul memelere
ille de...ille de göbeğe.
' Kalır mı canım insanda hiç takat? ! '
hem sevabını almaktır garibin beş dakikada. Sonra
'Sakın haaa! ... öyle açma başını
her yerde görme işini.
Emek de ne demekmiş?
Kadın önce evinde
sonra yatakta gerek
Bak haaa... biri olmazsa,bir dahaaa...'

Erkim benimdir diyende
usum her şeye eren de
'Külli akıl benim...cüzzi akıl senin.'
iflas edene
neyleyelim onları insanım
ulusum...canım.
Ekip biçemediğim
varlığı varlığımdır deyip vazgeçemediğim.
onların ölüm tarlaları vardır insanım.
Mal edinir emeksiz
göstermez kendini
yüzü yoktur.
Bilincimiz almak isterler elimizden
köpeksiz köyde dolaşmak isterler deyneksiz.
Şimdi nasıl ateşe,
nasıl suya,
nasıl taşa
nasıl güneşe kabul ettirdiysek erkimiz
nasıl türkü türkü
dağ-taş söylemişsek türkümüz
öylesine indşrmek zamanıdır onları
o oturdukları Kaf Dağı'ndan
Mekke'den
udüs'den
Vatikan'dan
daha nereleri varsa orlardan.

(Haziran 2005)