Bu dünyaya güvenenler, güvenmişler boşuna.
Kabristanda malım vardır, diyene inanmayın.
Bu alem,dünya alemi,belki gider hoşuna.
Yer altında halım vardır, diyene inanmayın.
Birer birer unuturlar,sizde seni sevenler.
Bir fatiha ihsan eder,özde seni sevenler.
Deste,deste gül getirir,sözde seni sevenler.
Koklanacak gülüm vardır diyene inanmayın.
Kainata aşık olma,yaratanı bilmezsen.
Meyve veren ağaç olma,mevlaya eğilmezsen.
Dünya'ya meyl edenlerin ahvaline gülmezsen.
Mecnun gibi delim vardır diyene inanmayın.
Ey Binali yeter uyan,seni kendine danış.
İlme köle olamadın,yürü bendine danış.
Kabristanın hallerini,ilmin ehline danış.
Orda güzel halim vardır,diyene inanmayın.
Kayıt Tarihi : 20.11.2007 09:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Binali Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/20/diyene-inanmayin.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)