Diyen Var Şiiri - Turan Işık

Bir yetim gördüm mü içim burkulur
Gözümden yaşlar sel olur gider.
Hayatımın çarkı o anda durur
Zaman bir an uçar yel olur gider.

Boynu bükülmüşse sevdiği için
Ağlarsa gülmeden hep için, için
Esiri olmuşsa acı geçmişin
Sevgisi de solmuş gül olur gider.

Yüreğime çizer ölümcül çizgi
Dudağıma düşer acı bir ezgi
Yazılmış alnına böyle bir yazgı
Ölürde Rabbine KUL OLUR GİDER.

Dolaşmışız sarmaşıktan farkımız
Onda yaprak, bizdeki kollarımız
Döner durur boş zamanla çarkımız
Ne durduran, ne durdurun diyen var.

Hayat işte boşa kürek çekmişiz
Tohum bozuk, bilmem niye ekmişiz?
Hayırsızlık fidanları dikmişiz
Ne söktüren, ne söktürün diyen var.

Laf etmişiz bunca zaman boş yere
Hayal kurup açacakken pencere
Kapatmışlar kapıları bir kere
Ne açtıran, ne açtırın diyen var.

Tabut işte dört köşeli bir sandık
İçi ceset, dışı hayatla yanık
Ölüm güzel, sağ kalmaktan usandık
Ne güldüren, ne güldürün diyen var.