Yıllarca ettiğin onca cefayı
Üzülürsün diye diyemiyorum
Ederdim elbette bende vedayı
Üzülürsün diye edemiyorum
Körkütük bir aşık değildim belki
Sende yaşamıştım sevdada ilki
İnanki diyecek sözüm var bilki
Üzülürsün diye söylemiyorum
Zalimin biriydin zulümde seri
Kaç kere saplandın paslı hançeri
Çoktan terkedipte giderdim seni
Üzülürsün diye gidemiyorum
Bıçak sırtı yolda yürüdüğümü
Günbegün yıpranıp çürüdüğümü
Eyy zalim attığın bu kördüğümü
Üzülürsün diye çözemiyorum
Kedere bağlıydım derde müptela
Uğrunda etmişim ömrümü heba
Yaşama sarıldım inan güç bela
Üzülürsün diye ölemiyorum
28 / 07 / 2024
Pazar Müjdat Şan
Kayıt Tarihi : 28.7.2024 20:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Veda
![Müjdat Şan](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/07/28/diyemiyorum-58.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!