Diyemiyorum Şiiri - Bülent Yanmaz

Kadeh kadeh doldu içtim bu aşkı
Kendimi sarhoştan sayamıyorum
Aşkın sarhoşluğu hepsinden başka
Çaresiz bıraktı ayamıyorum

Gönlümde sen gibi Sevda besledim
Bedenden sıyrılıp gelmek istedim
Yaşamak zor geldi ölmek istedim
İçimde sen varsın kıyamıyorum

Kapımı çalıp ta artık geldim de
Ayrılık olmasın ondan geldim de
Her şeyi gönlüme yerleştirdim de
Hasreti bir yere koyamıyorum

Dönüp bakmam ne bülbüle ne güle
Ağır gelir bana boşluklar bile
Var oluş sebebim, kıyma sevgime
Ben seni sevmeye doyamıyorum

Çare değil bur da kimse derdime
Her gün vaaz etsem nolur kendime
Saklanmışım zaten kendi örtüme
Dünyadan kimseye uyamıyorum

Benimle gelirsin nerde olursam
Ben aşkı yazarım kalem bulursam
Seni sevdiğimi derken ölürsem
Üzülürsün diye diyemiyorum