pencereme güneş vuruyor da bazen
sensiz dünyam aydınlanır mı bilemiyorum
gözlerine bakınca kayıyor da şirazem
bir nadide çiçeksin diyemiyorum
yakınımda bir umut bir umut var ki
ihtimalin en güzeli ya aklımdan silemiyorum
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
gönlümde şimşekler çakıyor amma
yağmur olup baharına giremiyorum
şahidim olsun ki düşen her damla
ben sana aşığım...... diyemiyorum
İçten akıcı güzel bir şiir okuttun Ali şairim
Sadece o aydınlık yetmez..., aydınlığın içinde ki güzellikleri görmek., gördüğünüz zaman da (ne olursa olsun) ne güzelsin/seni seviyorum diyebilmek gerekir...
Güzeldi... kaleminize sağlık sayın Ali Aslandağ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta