Diyemiyorum Şiiri - Mustafa Sarı

DİYEMİYORUM

Dünyaya gelmişiz emir üzere
Uymakmı gerekli bozuk düzene
Hasretiz iyiye vede güzele
Ben hala yerimi bilemiyorum

Demekki buna yaşam diyorlar
Örtülere giyim kuşam diyorlar
Dalga geçip ağam paşam diyorlar
Bende bir köleyim diyemiyorum

Aynı yerinde kalmazki başım
Beklide gülecek talihsiz başım
Daha hazır değil ki mezartaşım
Ben böyle yaşantı istemiyorum

Eldeğmez bağlarım oluyor talan
Doğru bildiklerim hepside yalan
Yıkık bir virane geriye kalan
Ne yazık çekipte gidemiyorum

Bir kaşık suda kopsada tufan
Kimsem yok benim elimden tutan
Yapayalnızım yok arka çıkan
Ben bu kadar yükü çekemiyorum

Çok fırtına gördü gönül gemisi
Su alıyor artık gelir gerisi
Okyanuslardayım yoktur süresi
Gemiyi terk edip gidemiyorum

Mahsunum yetim çocuk gibiyim
Soruyorum yerim nedir ben neyim
Çekinmeyin hadi ne olur söyleyin
Gözyaşımı kendim silemiyorum

Ne sevildim nede murada erdim
Yıkadım umudu güneşe serdim
Çok olsada bile çekmeli derdin
Zamanı dolmadan ölemiyorum

Asla olmayasın hayata küskün
Belli etmiyorsun değilsin üzgün
Sanmaki ömür değildir yüz gün
Sen kaç yıl yaşarsın bilemiyorum