Diyemiyorum Şiiri - Gül Özlem

Adını koyamadığım bir şey var dilimde
Nasıl söylenir,nasıl anlatılır bilemiyorum
Bir yetmezlik bir yarım kalmak hali bu
Bir yerlerden başlamak gerek diyorum

Boğazıma dizilen düğümler beni boğuyor
Uçuşuyor kelimeler birbirine giriyor
Dokunmak isterken her bir heceye
Özlemin rüzgarında darmadağın oluyor

Koşsam sana diyorum açsam kollarımı sonsuza dek
Engellere takılıyorum koşamıyorum
Bir ağırlık var omuzlarımda bir güçsüzlük
Vedasız gidişlerini tutamıyorum

Bir iç savaş başlıyor duygularımda gitgide
Yine her zamanki gibi kaybediyorum
Hüzünler karışıyor sevinçlere,özlemlere
Hangi duyguydu isyan çıkaran bilemiyorum

Bir çocuk oluyorum kapında şaşkın ve ürkek
Korkuyla sevmeyi birarada yaşıyorum
Anlaşılmazlığın hüznü doluyor ruhuma
Sığamıyorum kendime,benliğimden taşıyorum

Benmiyim bu bende kaybolup giden?
Kimsin sen hayatımı alt üst eden?
Kimsin sen çok sevmeyi bana öğreten?
Demek istiyorum ama,diyemiyorum