giderken
yürek sökülmüş gibidir
gitme kal diyemezsen
ansızın akan yaşlara
tutma sal diyemezsin
ederken
hiçlik içinde tutunan dal
unutamadığın bir gül
bağladığın dilin lal
lebe bal diyemezsin
eylerken
nefesinde üflenen ney
yaşlardan dolmuş mey
sevi bambaşka bir şey
ona kul diyemezsin
söylerken
varlığı yüreğinde petek
yamaca yurt kurduğu etek
dünya yüzünde bir tek
canda el diyemezsin
elerken
aklandı başın yaz geldi sona
ayazlı gece çevirir dona
yanında yoksa düşü yeter ona
öze bil diyemezsin
haylarken
yaşayan bir ölüsün
kim bilir kime sürünsün
kamburu sırtına bürünsün
yoğa al diyemezsin
ağlarken
sevgi dağ olur yücelir
unuttukca acısı incelir
yoldan yana geçilir
ara bul diyemezsin
20:54 22.06.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 5.7.2009 03:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!