Diyemezdim ki Şiiri - Altay Taşkın

yaşıyorum yaşıyorum
neler görüyorum
bir gün pencereden bakarken
süslü püslü arabalarla
sevinç-coşku içinde eğlenerek
düğün yapanları
belki gözlerimin içi gülüyor
benim de haberim olmadan
onlar öyle geçip gidiyor

yaşıyorum yaşıyorum
bakıyorum gözlerimle yine
ama pencereden ama yolda yürürken
omuzlarda taşınan bir hüzün
üstü bayrakla örtülü bazen yeşil örtüyle
gözlerimin içi yaş doluyor gidenler için
diyemezdim ki ne düğün olmasın
ne de tabut görünmesin gözlerime
sadece katlanmam gerekir bu gördüklerime
ister istemez yaşadığım sürece...