Hiçbir zaman kalbimde yeri olmayanları,
Sever göründümse de sevememiştim Nezo.
Gün olur diner dedim kalbimin isyanları,
Ben bu aşkın gücünü görememiştim Nezo.
Aşkımı tam itiraf edeceğim zamanda,
Seni meçhul biriyle gördüm o gün divan’da,
Bütün dünya başıma yıkılmıştı o anda,
Bir de ben hayatına girememiştim Nezo.
O gün sana yine de, toleranslı davrandım,
Daha sonra ne sordun, ne sordum, ne arandım,
Yıllarca içerimde bu öfkeyle kıvrandım,
Kimselere bu sırrı diyememiştim Nezo.
Hayatta ne umdumsa her şey aksine çıktı,
Beni yersiz bir kuşku, seni bir gurur yıktı..
Bu hüsrana dayalı buruk bir ayrılıktı,
Gerçek duygularımı sezememiştim Nezo.
Bu gün bende suçluyum sana ustuğum için;
O gün hesaplaşmaktan ürküp, pustuğum için;
Konuşmam gerekirken o gün sustuğum için!
Bu aşkın kavgasını verememiştim Nezo.
21.09.1974 / Konya
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 7.9.2014 20:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!