Diyemem ki: Yağmur Benim Adağım

Ağlasam bulutlarla beraber
Damla damla süzülsem toprağa.
Kim ne bilir dermanını derdimin,
Kim ne bilir kara bahtlım?

Ancak çiğner geçerler toprakta beni,
Ben kanmışım, ben yanmışım bilmezler.
Oysa ben bir sevdanın düşkünü,
Aşıkıyım dünü yarın olan ömrümün.
Bugünü sevmem ama, yarına can atarım.

Kim ne bilir gönül gözüm?
Ben her gece sabır deyip
Sabah baştan başlarım.

Diyemem ki insanlığa:
YAĞMUR BENİM ADAĞIM
Her damlası pakladıkça bir kiri,
Sen anla ki gonca gülüm
Ben sağım...