Sensiz öylesine bomboş, öyle dört duvar bir evim
Yaşanan olmak için nefesinin değmesi gerek duvarlarıma
Haneyim desem değilim, zaten sensiz olamam ki, diyemem ayıp bilirim.
Sensiz öylesine otluk, öyle dört tarafı çitli bir araziyim
İmrenilen olmak için gülüşlerinin dikilmesi gerek toprağıma
Bahçeyim desem değilim, zaten sensiz olamam ki, diyemem ayıp bilirim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta