Diyemem Şiiri - Mustafa Yaralı

Yağım bitti, kandil söndü,
Kimselere yak diyemem.
Fitili de küle döndü,
Muhannete tak diyemem.

Başı, baştan taşa vurdum,
Harap oldu beden yurdum,
Tuzakları kendim kurdum,
El elinden, fak diyemem.

Fikrim ayyaş, us serseri,
Cehlim yaptı bu eseri,
Bu gün ona, al keseri,
Git ellere çak diyemem.

Garipleşen son güzümün,
Gönül evim her hüzünün,
Hazan çöken şu yüzümün,
Sarısına ak diyemem.

Nice fırsat geldi gitti,
Nefsim yardan yara itti,
Felek ile kozum bitti,
Dost yaftası tak diyemem.

Dalaştığım kimler kimdi?
Elif, dal dı, ya da cimdi,
Bilmez idim, bildim şimdi,
Batıl'ıma Hak diyemem.

Can gözleri görmeyene,
Sırrımıza ermeyene,
Aşka değer vermeyene,
Yaralıya bak diyemem.

07.08.2012...Mustafa Yaralı