Diyemem Şiiri - Osman Kaya Malatya

Dostlar ben insan diyemem,
Adama kıyan adama,
Hakkımı helal edemem,
Milleti soyan adama.

Gittiği yerlerde olmam,
Onunla sohbete dalmam,
Elim açıp alkış çalmam,
Talanla doyan adama.

Devamlı bana diyerek,
Borç ile süslü giyerek,
Yetim hakkını yiyerek,
Nefsine uyan adama.

Benimsemiş arsızlığı,
Normal görür huysuzluğu,
Ortalığa yolsuzluğu,
Durmadan yayan adama.

Mazluma surat asanı
Hiç yüzünden kin kusanı
Çalışan dürüst insanı
Geride koyan adama.

Kölesi olup başların,
Düşkünü olup aşların,
Acemi garip kuşların,
Gözünü oyan adama.

Tuttuğu yolları tutmam,
Kaya der peşinden gitmem,
Bir daha itibar etmem,
Söz verip cayan adama.