Bir gülüşü vardı, çiçek açardı,
Hoplayarak yürür, neş'e saçardı.
Peşinden koştukça, zâlim kaçardı,
Ne olur yâr, benim ol diyemedin...
Dalmış uzaklara ceylân gözleri,
Ne söyler, duyulmaz, tatlı sözleri?
Şimdi mahzun yüzde sevdâ izleri,
Gözümün yaşını sil diyemedin…
Geceye saklanmış, yüzünde korku,
Nerdedir yuvası, yok evi, barkı,
Dilinde bir ağıt, bir sessiz şarkı,
Duyulmaz, lâl oldu dil, diyemedin...
Hâlenur Kor
Halenur KorKayıt Tarihi : 11.5.2015 04:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halenur Kor](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/11/diyemedin-13.jpg)
Ama şiir, 'desem olmazdı, olamazdı.. Bende öylece kalsın, değerini ancak ben bilirim, ben bileyim' der, gibiydi..
İçli şiirinizi ve sizi kutlarım Halenur Hanım.
Hüzün kokulu şiirinizi kutluyorum...
Sevgilerimle...
Demekki;Deseydi kazanacaktı...Diyemedi kaybetti...
Herkes hak ettiğini bulur.
Sitemkar ve hüzünlü bir şiirdi.
Selam ve sevgiler.
TÜM YORUMLAR (8)