Diyemedim Son Sözü Şiiri - Kemal Berk

Yüreğimin dibine, her geleni koyarken
Hamal gibi taşıdım, her birinin yükünü
Gülmeyi unutturup, gözyaşları akarken
Yalandan sevenlere, diyemedim son sözü

Herkesin dili tatlı, şerbetini beklerken
Karlı dağdan fırtına, yağdırıp da eserken
Arsızlığı dilinde, yüzüme savururken
Sızıları gönlümde, diyemedim son sözü

Ağır abi rolünde, bir elinde asası
Kendisini korumak istiyor ki yasası
Niye dolmak bilmiyor, gözündeki kasası
Çaldıkça doymayana, diyemedim son sözü

Gül yüzüyle gülerek, sessizce dinletiyor
Her bir cümle özenle, seçilip söyleniyor
Davulun her tokmağı, ciğerime vuruyor
Dil yarası yakarken, diyemedim son sözü

Sevmek güzel diyenler, bu ne şiddet bu celal
Yaratan hakkı için, bilmiyor haram helal
Koku çıkmış ayyuka, çağırtayım bir tellal
Dedikodu çoğaldı, diyemedim son sözü

Akıllıyım diyenler, herkese akıl verir
Hatalar hep üst üste, sevende yürek erir
Kırılmışı tamire, bir yığın sözler gelir
Vurdum duymaz insana, diyemedim son sözü

Kemal'eren Kemal Berk
1.4.2021