Diyemedim ki Şiiri - Nurettin Akdeniz

Endamın bakmaya kıyamadım ki
Bir türlü derdimi , diyemedim ki
Aşkına sevdana doyamadım ki
Hep niyetlendim de diyemedim ki

Bu günümde yine senle başladı
Aşkı kıskananlar bizi taşladı
Bu olanlar beni bak Ataşladı
Hep niyetlendim de diyemedim ki

Çok uzun zamandır aklımda bilki
OK gibi saplandı gülüşün ilki
Sensizim ama hep, hayalim bolki
Hep niyetlendim de diyemedim ki

Elâ gözün bana baktın bakalı
Güzelim yüzüne,aklım takılı
Kalbimde hançerin derin sokulu
Hep niyetlendim de diyemedim ki

Ateşin kor oldu bağrımı yaktı
Özelliğin gerçekten herkese farktı
Göğe yere sonra dönüp de baktı
Hep niyetlendim de diyemedim ki

Zamansız zamanda yolda görmüşüm
Bunca yıl yaşarken nerde durmuşum?
Yalnızlık çorabı başıma örmüşüm
Hep niyetlendim de diyemedim ki

Dinlediğim şarkı hep sitem kahır
Yazıp çiziyorum mürekkep bahir
Eğer yok isem gönlünde zahir
Hep niyetlendim de diyemedim ki

Artık iki çayım vardı masamda
Boşa yalvarmışım akar yaşımda
Hayalimde sensin hüsran başımda
Hep niyetlendim de diyemedim ki

Karanfiller güller derler kapına
Yo yo bir tomurcuk gülle yanına
Geleyim geleyim deyip karşına
Hep niyetlendim de diyemedim ki

Bakıp ufuklara çok uzaklara
Kızsam da yaptığın şu zikzaklara
Korkum düşer isen o tuzaklara
Hep niyetlendim de diyemedim ki