Diyemedim Al Şeker Ye Şiiri - Yunus Güngör

DİYEMEDİM AL ŞEKER YE

Üflesen yıkıldı yıkılacak
derme çatma bir yerde
Gördüm bir çocuk yavrucak
Hemen kapısının önünde

Olsada toz kir içinde
Dayanamadım çok tatlıydı ama
Yanına yaklaşmak isteyince
Korkup o iri gözleriyle baktı bana
Hani Beni başka yabancı görüpte

Acıdım Kış günu bu soğukta
Duruyordu yırtık fakir elbiseyle
Of bir deri bir kemikdi ayrıca
Kimbilir Hasta o cılız bünyesine
ne zaman girmişti en son bir kaç lokma

Demişdi ya ekmek bulamazsan pasta ye
Fransa da hani adını unuttuğum bir kraliçe
Belliki Bulamazken ne süt ekmek ne de
Bende Diyemedim ağlama çocuk Al şeker ye
.....yunus güngör..