Diyemedim Şiiri - Mehmet Fatih Kahraman2

Hicran olunca kader semtinden göç eyledim
Karşılıksızdı aşkım nahoştur diyemedim
Dönüp bakılmayınca giderek suç eyledim
Aklın başkasındaydı aşk boştur diyemedim

Hasreti yaşayınca aklın geldi mi başa
Sevdam pak ruhunaydı değildi göze kaşa
Ipıssız gecelerde yükleniyorsun yaşa
Ağla rahatlayasın hep coştur diyemedim

Seçiciliğin artmış ilerledikçe yaşın
Boya cila geçince zahir ağarmış başın
Her halin başka güzel gözün kirpiğin kaşın
Sevgimden habersiz yâr pek hoştur diyemedim

Hayallerdesin her an kalbini alamadım
Sendeyken gayrideydin gönlüne dalamadım
İstediğim zamanlar kapını çalamadım
Düş peşime arkamdan gel koştur diyemedim

Talibim çok diyorsun varmıyorsun kimseye
Hiç razı olmuyorsun sana düşen hisseye
Yaşın b/elli de sanki gidiyorsun liseye
Böyle güreşin sonu bir tuştur diyemedim

Mevsimler bahanedir aşk teklemeye gelmez
Daim beslenmelidir buruk aşık eğilmez
Yoruldum diyorsan da stresle dinlenilmez
Terlediysen çaresi tam duştur diyemedim

Kararsız olan kalbin kimin için atıyor
Gündüzün uyanık da sırf gece mi yatıyor
Bilmiyorum nedense sözün bana batıyor
Aşk gül dalına konan kel kuştur diyemedim