Peşin sıra hep dolandım hep koştum
Seni sevdiğimi yar diyemedim
Dermansız bir derde kapıldım düştüm
Seni sevdiğimi yar diyemedim
Karşında tükendim eridim bittim
Sen gideli bende kayboldum yittim
Hasretin ateşiyle yandım tüttüm
Seni sevdiğimi yar diyemedim
Ben durdumda bu gözlerim ağladı
Derya deniz aktı yaşım çağladı
Yüreğim yas tuttu kara bağladı
Seni sevdiğimi yar diyemedim
Sen burdan gideli sanki asırlar oldu
Sanma unutuldun yar yerin doldu
Umutlarım hayallerim kayboldu
Seni sevdiğimi yar diyemedim
Çiğdem Karatay
Kayıt Tarihi : 14.5.2022 01:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çiğdem Karatay](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/14/diyemedim-88.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!