Diyemedim Şiiri - Dilek Mert

Avuçlarımdan kayıp giderken sen!
Sen hiç bilmedin
Üzerine hiç bir şiir hiç bir söz yakıştıramadım
Sen benim kağıdım sen benim kalemim özlemlerim

En çok da seni sevdim ben uykusuz firari ürkek gecelerde
Ağacın yeşilini cigaranın uzununu
Attığım kahkahalara sen kattım da çektim rakımı
Ama en çok da seni sevdim ben
Denizin mavisini gecenin siyahını seni beklerken sevdim ben
Şarabıda sevdim doğan güneşe küsmedim
Herkes uykudayken ben senin nöbetlerine durdum
Seni beklemeyi sevdim ben
Sen hiç gelmedin!
Yoruldum yordun beni adam
İki fazladan sözcük sığdıramadın dudaklarına
Yakışmadı bu gidiş bu yenilgi bu mağlubiyet
Kahramanlar cephede savaşır
Düşün!
İlk önce gitmek sana mı yakışır
Kan doldu gözlerim yutkundum boğazıma hançer sözlerin saplandı
Gitme!
Kal diyemedim

(09.09.2012)