Ömür tarlasına gül çiçek ektim
Nergisi sümbülü der edemedim
Bin falda, dalda açtım ha açtım
Toplayıp petekte bal edemedim
Yandı ciğerlerim elem ateşte
Savruldu küllerim dur diyemedim
Elli yıl inledim etten kafeste
Bir kulak ver de duy diyemedim
Ne acılar geçtim kısa ömürden
Dikeni yordum da üf diyemedim
Acılar beledim kara kömürden
Güneşi görüpte ufuk diyemedim
Şu kara kaderin gözü kör olsun
Bir defa olsun gül diyemedim
İsterdim felek hep bonkör olsun
Hazana döndüm eylül diyemedim
Kayıt Tarihi : 24.9.2024 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!