Diyemedim Şiiri - Sevda Doğan Karakaş 2

Hakkını alıyor günler ve aylar,
Sensiz şu yüreğim buz diyemedim.
Cemalim gülerken içim kan ağlar,
Özlemin canımda köz diyemedim.

Coştu bak yüreğim sel doldu taşkın.
Koyulmuş noktası belli bu aşkın.
Şimdilik olsa da bu aklım şaşkın.
Ayrıldık bilirim ,biz diyemedim.

Vermişsin kararı kalman nafile,
Terki diyar etsen unutsan bile,
Kırıp soldurduğun bu gonca güle,
Bundan sonra artık güz diyemedim.

Onmayan aşkınka böyle yansam da
Günde bir değilde, yüz bin ansamda
O kalpte hâla ben varım sansam da
Silerim gönlümden tez diyemedim

Uzaktan bakarak duama katar.
Yastığa yaş döküp düşüne yatar.
Sessiz gümanımı geceye satar.
Bu kadın çok güçlü, sez diyemedim

Nazende gönlümde açsanda yara
Diyemem ömrünce sen beni ara
Olamadım madem gönlüne çare
Bul benden iyisi, gez diyemedim

Yolun açık olsun rast gele işin,
Solmasın gül yüzün candan gülüşün,
Şiir yürek sıkıp ağzıyla dişin,
Susarda konuşmaz, söz diyemedim

Sevda Doğan Karakaş